یکی از مشکلات مهم زخم پای دیابتی این است که تصور نمی شود بیمار ممکن است انسداد عروقی داشته باشد و از این نظر هیچ معاینه ای انجام نمی شود.

آنژیوگرافی پای دیابتی:

زخم پاشنه پا یا انگشتان پا معمولاً در بیماران دیابتی برای مدت زمان طولانی (بیش از ۱۰-۵ سال) مشاهده می شود. برای مدت کوتاهی در بیماران دیابتی دیده نشده است. با افزایش مدت زمان بیماری ، احتمال بروز آن بیشتر می شود. در هر ۵ نفر از بیماران دیابتی خطر زخم پا وجود دارد.

زخم پای دیابتی معمولاً به دو دلیل اتفاق می افتد:

  1. آسیب انتهای عصبی در پا (نوروپاتی محیطی)
  2. انسداد عروق پا یا بیماری شریانی محیطی (به دلیل تصلب شرایین یا آترواسکلروز)

در بعضی از بیماران ، زخم پا فقط در اثر آسیب انتهای عصب ایجاد می شود. برخی از بیماران فقط انسداد عروقی دارند. برخی از بیماران هم آسیب انتهای عصبی دارند و هم انسداد عروقی. تغییر شکل (ناهنجاری) ناشی از نوروپاتی ناشی از دیابت نیز احتمال ایجاد زخم را افزایش می دهد. بهبود آن را سخت می کند.

اهمیت عمده زخم های پای دیابتی این است که می توانند منجر به قطع عضو یعنی قطع انگشت یا پا و در برخی موارد کل پا شوند. مهم ترین هدف در بهبود زخم پا جلوگیری از قطع عضو است. امروزه دیابت مهم ترین علت بروز چنین قطع عضو است. قطع عضو می تواند در انگشت ، بخشی از پا ، مچ پا ، زانو یا بالاتر از سطح زانو انجام شود. مهم ترین راه بهبود زخم پای دیابتی ، شروع درمان به موقع است. آنچه حتی مهم تر است جلوگیری قبل از بروز زخم است. این امر می تواند با آموزش پا در افراد دیابتی حاصل شود.

اگرچه تقریبا نیمی از زخم های پای دیابتی انسداد عروقی دارند ، اما غالباً مورد توجه  قرار نمی گیرد. بیمار دیابتی با زخم پا برای انسداد ورید پا باید ارزیابی شود. زیرا اگر انسداد عروقی وجود داشته باشد ، درمان زخم بدون باز شدن رگ ها بسیار دشوار است و بعضی اوقات امکان پذیر نیست. باز شدن انسداد عروق ، بهبود زخم را تسریع می کند.

قطع عضو پا به دلیل زخم پاهایی که بهبود نیافته است در بیماران دیابتی شایع است. بنابراین ، محافظت از پا نیز برای محافظت از زندگی مهم است.

چگونگی تشخیص:

زخم دیابتی طولانی مدت در انگشتان پا در بیماران دیابتی منجر به تشخیص زخم پای دیابتی خواهد شد. از آنجا که تقریبا نیمی از این بیماران انسداد عروقی دارند ، ارزیابی آنها از این نظر بسیار مهم است.

در صورت لزوم برای تشخیص انسداد عروق ارزیابی دقیق بیمار ، معاینه بدنی خوب و سونوگرافی داپلر رنگی رگ های ساق پا ، توموگرافی یا آنژیوگرافی مفید است.

چگونه می توان از ایجاد زخم پا در بیماران دیابتی جلوگیری کرد؟

بعد از تشکیل زخم در پا یا انگشت پا، بهبود زخم به مدت زمان طولانی ، درمان طولانی و تلاش بسیار طولانی نیاز دارد. بعضی از زخم ها هرگز بهبود نمی یابند ، و ممکن است انگشت ، پا یا ساق پا قطع شود. در حقیقت ، مهمترین راه پیشگیری از آنها ، شناخت صحیح از مراقبت از پا در دیابتی ها است. می توان از ایجاد زخم در پا جلوگیری کرد. زخم ها اغلب از فشار یا ضربه زدن کفش ، بریدگی های کوچک هنگام بریدن ناخن ها یا عدم توانایی محافظت از انگشت یا پا به دلیل بی حسی پا ایجاد می شود. به عنوان مثال ،با پاهای راه می رود و در صورت فرو رفتن خار یا میخ آن را احساس نمی کند. وقنی پا سرد می شود ، آن را به گرما نزدیک می کند و می سوزاند ، اما سوزش را احساس نمی کند. بیمار دیابتی باید از این موارد دوری کند و مراقبت از پا را بیاموزد.

چگونه زخم پای دیابتی را درمان می کنیم؟

در صورت امکان ارزیابی هر زخم پای دیابتی توسط متخصص مفید است. مراقبت و محافظت از زخم در برابر عفونت بسیار مهم است ، چه مداخله ای در انسداد عروق در زخم پای دیابتی انجام شود چه انجام نشود.


قند تلخ ، ديابت دیابتی ,انسداد ,بیماران ,بهبود ,ایجاد ,عروقی ,بیماران دیابتی ,انسداد عروقی ,انسداد عروق ,عروقی دارند ,آسیب انتهای ,انسداد عروقی دارند منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

shidorkala.com زیبا دیزاین کلیدواژه برای مدیران سایتها پرچم فیلم. انیمی .کارتون سینمایی و... موسسه دا (لرستانی های پایتخت) الموقع المعلوماتی لشیعة إفریقیا تو تموم زندگیمی تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی